Słownik
Asamblaż

(Z fr. assemblage – gromadzenie, zbiór, zbieranie) to przestrzenna odmiana kolażu; polega na zestawieniu, komponowaniu przedmiotów gotowych, specjalnie przygotowanych, wybranych przez artystę stanowiących wedle zamysłu rodzaj aranżacji rzeźbiarskiej zwracającej uwagę na relacje między jej elementami. Początkowo pierwsze tego typu realizacje wykorzystywały miejsca ubogie, opuszczone budynki, przestrzenie poprzemysłowe, niezwiązane ze sztuką. W ten sposób wprowadzano ją w przestrzeń życia, jak również w przestrzeń natury dodatkowo dodając do dzieła znaczenia wynikające ze specyfiki miejsca – tym samym przeciwstawiając się koncepcji dzieła jako odizolowanego obiektu. Asamblaż otwierał możliwości łączenia przypadkowych elementów, kojarzenia materiałów i technik w sposób wcześniej nie stosowany. W Nowym Jorku odbyła się pierwsza wystawa Sztuki Asamblażu (1961), na której prezentowali swoje prace: Braque, Joseph Cornell, Dubuffet, Marcel Duchamp, Picasso, Robert Rauschenberg, Man Ray i Kurt Schwitters. Prekursorem asamblażu w Polsce był Władysław Hasior.
Komentarze